In de spotlight: Aicha Haddouche-Ben Abdeluahab

‘Ik wilde niet het meisje van het allochtonenbeleid zijn’Als klein meisje kwam ze naar Nederland, toen haar vader hier als gastarbeider aan het werk ging. Met een flink portie werkervaring op zak werkt ze nu als teamleider Realisatie Infrastructuur bij Rijkswaterstaat Zuid Holland onderdeel van het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Een functie die ze combineert met het moederschap. Aicha Haddouche-Ben Abdeluahab over haar carrière en haar Marokkaanse roots.
Loopbaan
Persoonlijke ontwikkeling is voor Aicha van begin af aan belangrijk geweest. Ze begint haar loopbaan in Rotterdam waar ze o.a. in de drugshulpverlening heeft gewerkt. Uiteindelijk besluit ze dat het tijd is voor wat anders. Aicha: “ik kon via via solliciteren op een vacature voor doelgroepencoördinator bij Rijkswaterstaat in Noord-Holland. Die kans heb ik met beide handen aangegrepen.” Als doelgroepencoördinator was ze verantwoordelijk voor de bevordering van de instroom van vrouwen, allochtonen en gehandicapten. “Ik heb dat een tijdje gedaan, ook bij Rijkswaterstaat Zuid-Holland. Totdat men mij ‘het meisje van het allochtonenbeleid’ ging noemen. Het was tijd om wat anders te gaan doen.” Ze werkt daarna een tijdlang als HRM-adviseur bij het ministerie van Verkeer en Waterstaat, “totdat ik mezelf begon af te vragen wat ik nu eigenlijk wilde met mijn loopbaan. Zodra ik erachter was dat ik graag wilde leidinggeven, besloot ik het Programma Oriëntatie op Management (POM) te volgen.”
Drijfveer
Ondanks het feit dat Aicha in Nederland is opgegroeid en geschoold, heeft ze aan den lijve ervaren dat ze, vanwege haar afkomst, door een groot deel van de samenleving als ‘maatschappelijk zwakkere’ wordt gezien. “Ik merkte het bijvoorbeeld bij sollicitatiegesprekken. Daar werd ik niet als volwaardige kandidaat beschouwd. Onzin, want ik ben hier immers opgegroeid. Dat is me altijd bijgebleven en daar wil ik anderen nu bij helpen”, aldus Aicha. Volgens Aicha staan de kwaliteiten die iemand heeft centraal. Opleiding en (culturele) achtergrond zijn van minder groot belang.
Held
Sterke mensen, daar heeft Aicha bewondering voor. “Mijn oma bijvoorbeeld. Dat was een sterke vrouw. Zij heeft in haar eentje vijf kinderen opgevoed in Marokko. Om zelf keuzes te maken en door te gaan ondanks de maatschappelijke druk, zeker in die tijd, dat vind ik uitermate knap. En alle kinderen zijn goed terechtgekomen.” Naast haar oma heeft ze ook grote bewondering voor Nelson Mandela, die ondanks alles de kracht heeft gehad om door te gaan en zich in te zetten voor de onderdrukte groep.
Trots
Het zijn soms de kleine succesjes waar je trots op bent. Zo ook bij Aicha, die een medewerker van haar afdeling de mogelijkheid bood om zich te herpakken. “Iedereen had haar al opgegeven. Maar na ons gesprek is ze helemaal opgebloeid en ijzersterk teruggekomen. En dat geeft energie!” Daar haalt Aicha dan ook haar energie vandaan: “mensen enthousiasmeren, aansturen, iets realiseren met anderen, dan voel ik me als een vis in het water.”
Jeugddroom
Als klein meisje had Aicha een heel andere ambitie. “Ik wilde verloskundige worden. Als tweede dochter uit een gezin van acht kinderen hielp ik met de opvoeding en verzorging van mijn jongere broertjes en zusjes”, aldus Aicha. “Ik kreeg complimenten over hoe ik de dingen deed en had er plezier in. Maar uiteindelijk heb ik er toch niet voor gekozen.” Aicha haalt haar werkplezier nu uit andere zaken. “Ik wil gelukkig zijn in wat ik doe en daar zit geen beroep aan vast. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn en de dingen doen die ik leuk vind.”
MNR
Aicha vindt het leuk om anderen te helpen. Ze brengt dan ook met alle plezier haar kennis en kunde in bij het multicultureel netwerk rijksoverheid. “En natuurlijk maak ik V&W ook bekend met MNR. Het zou toch mooi zijn als we over een paar jaar niet meer spreken over allochtonenbeleid maar managing diversity. Daar zou ik nu echt een kick van krijgen!”