Nieuwsbericht | 25 februari 2020
De rijksoverheid organiseert op donderdag 12 maart, in het licht van de internationale vrouwendag, een bijeenkomst voor alle rijksmedewerkers. Dit doen we samen met De Kleurrijke Top 100.
De dag staat in het teken van het thema vrijheid. Tijdens de bijeenkomst vertellen een aantal vrouwen hun persoonlijke verhaal. Wat betekent vrijheid voor hen? Welke aspecten spelen daarbij een rol? Wat werkt bevrijdend en wat belemmerend?
Al heel lang strijden vrouwen voor hun vrijheid. Wereldwijd is dit een strijd tegen fundamentele schendingen van mensenrechten als gedwongen in huis blijven, (huiselijk) geweld, intimidatie. In Nederland gaat het daarnaast ook vaak om zaken als:
Hierover gaan we tijdens de bijeenkomst in gesprek met sprekers, panelleden en deelnemers. Het volledige programma vind je hieronder.
Datum: 12 maart 2020
Locatie: Grote Kerk, in Den Haag
Aanvang: 12.30 uur inloop
Start programma: 13.15 uur
Netwerkborrel: 16 uur
Welkom en inleiding door dagvoorzitters Raja Felgata (De Kleurrijke Top 100) en Fadoua el Hamchaoui (adviseur bij P&O van BZK in het team Diversiteit en Inclusie).
Paneldiscussie, in gesprek met rijkstrainees; Amber Kegel, Soumaya Ben Yakhlaf, Eva Moenen
De catering wordt verzorgd door Zina Abboud – Zina’s Kitchen. Zina is geboren en getogen in Aleppo, Syrië, vluchtte naar Nederland en heeft nu succes met haar eigen cateringbedrijf.
Medewerkers van de deelnemende ministeries en rijksorganisaties kunnen zich aanmelden voor deze vrouwendag. Meld je aan:
Nb: Er is een multimedia team aanwezig vanuit De Kleurrijke Top 100 voor foto’s en video voor social media.
Paul Nanhekhan, hoofd afdeling Politiek-bestuurlijke zaken, directie Strategie, Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA)
“Er is veel mogelijk als je jezelf blijft ontwikkelen”
Paul is afdelingshoofd Politiek-bestuurlijke zaken bij de NVWA. Met zijn team van medewerkers ondersteunt hij dagelijks de ambtelijke top van de NVWA in alle politieke en bestuurlijke processen van de organisatie. De drive om zich te blijven ontwikkelen bracht Paul ertoe om, met steun van de NVWA, van 2014 tot 2016 zich te storten op de opleiding Master of Public Administration aan de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur in Den Haag. Voor deze opleiding heeft hij ook onderzoek gedaan in de Verenigde Staten. In Boston, Washington en New York heeft hij zich verdiept in het Amerikaanse systeem van “Political appointees“.
Voordat Paul bij de NVWA startte studeerde hij Bestuurskunde aan de Erasmus universiteit en daarbij Politicologie aan de universiteit van Stockholm. Als Bestuurskundige kwam hij voor zijn afstudeerstage terecht bij de Algemene Rekenkamer om daarna te gaan werken bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Paul gelooft – en is zelf het bewijs ervan – dat er veel mogelijk is als je jezelf blijft ontwikkelen en vanuit eigen kracht je inzet om je plek te veroveren.
Bruggenbouwer
“Ik ben sociaal en betrokken. Ik ben ook een netwerker. Ik maak makkelijk contact en ben heel open. Daardoor schakel ik makkelijk tussen mensen en verschillende lagen. Dat is ook mijn managementstijl”. Verder is Paul een bruggenbouwer: tussen publieke en private sector, tussen overheid en bedrijfsleven. “Wil en durf je van elkaar te leren en te erkennen dat je ieder een rol hebt om samen maatschappelijke doelen te bereiken? Werken voor de samenleving is voor mij persoonlijk een belangrijke drijfveer. In de publieke sector werk je
niet voor jezelf, je doet het voor de samenleving als geheel”.
“Durf te incasseren, ontvang de feedback wanneer die jou met de beste bedoelingen is gegeven. En leer daarvan. Daarvoor heb je mensen om je heen nodig die je vertrouwt. Dat is wat ik mensen wil meegeven. Ik kan geen goede manager zijn zonder mijn medewerkers, zonder mijn collega-MT-leden en zonder al die collega’s die mij dagelijks een spiegel voor houden. Ik heb deze mensen om mij heen nodig; met hen kan ik sparren en bij hen durf ik mij kwetsbaar op te stellen. Want alleen dán kan ik groeien”.
Roti en pasta gaan best goed samen
Paul is geboren in Suriname, en getogen in de Alexanderpolder in Rotterdam. Tijdens zijn studententijd in Stockholm heeft hij zijn Italiaanse vrouw ontmoet met wie hij in het Toscaanse Lucca getrouwd is en twee dochters heeft die ook in Lucca zijn geboren. Daardoor spreekt deze Hindoestaan inmiddels ook een aardig woordje Italiaans. Multiculturaliteit is dus geen issue voor dit Surinaams-Hindoestaans-Italiaans-Nederlands gezin. Roti en pasta gaan best goed samen!
Verschil maken
“In mijn rol als manager kan ik met mijn werving- en selectiebeleid een verschil maken voor diversiteit en inclusie. Elke manager kan daar volgens mij iets mee. Ik wil graag een diverse club mensen om mij heen. Als je een uniforme club mensen om je heen hebt die denken binnen eenzelfde sociaal stramien, zijn de gesprekken minder divers dan wanneer je mensen met verschillende achtergronden samenbrengt. Diversiteit en inclusie (binnen de Rijksdienst) vind ik dus heel belangrijk”.
Rijksdienst, een mooie werkgever
“Ik vind het heel goed dat er uit de publieke sector, uit de rijksdienst, een finalist is. Dat geeft aan dat ook de publieke sector dit belangrijk vindt. Ik wil laten zien dat de rijksdienst een mooie werkgever is en dat ook binnen die rijksdienst mooie kansen liggen om je te ontplooien. Juist ook met een multiculturele achtergrond”.
Verkiezing ‘The Other Manager’
Paul is uit zeven genomineerden verkozen tot één van de drie finalisten voor de verkiezing van ‘The Other Manager’. Hij is de enige finalist vanuit de rijksoverheid. Voor meer informatie, hierbij de link, waarbij ook een filmpje van Paul te zien is en ook de mogelijkheid om je stem uit te brengen: https://www.theotherbusinessman.nl/finalisten-2019/
Introductie
Ik ben Iwan Lalji, bijna 61 jaar oud en heb vanaf 1985 als P&O’er- en later HR adviseur gewerkt voor de gemeentelijke en de rijksoverheid. Ik heb deze functies vanaf 1994 t/m 2009 ook binnen Rijkswaterstaat in Noord-Holland vervuld. In 1994 ben ik ook gestart met het bureau, Alltop genaamd, om bedrijven te ondersteunen bij het implementeren van diversiteitsbeleid, maar vooral om de instroom van Nieuwe Nederlanders te bevorderen. Dat is deels ook gelukt en net toen het leek een doorbraak te worden, brak de crisis omstreeks 2010 uit en ontstond er vrijwel in alle Nederlandse bedrijven een vacaturestop.
Maar ook het politieke klimaat, ingezet door het populisme en de daarop volgende strijd onder de Nederlandse politieke partijen wie het meest populistisch is, heeft de sfeer in Nederland doen omslaan naar een minder op diversiteit gericht beleid.
De laatste 10 jaren houd ik mij bezig met het bevorderen van de kansen op de arbeidsmarkt van de mensen die aan de onderkant van de samenleving staan. Door training, coaching en het bieden van vrijwilligerswerk en het zoeken naar betaalde banen voor deze doelgroep, probeer ik het zelfvertrouwen en zelfredzaamheid van hun te vergroten. Dit werk doe ik nog steeds, maar nu vanuit de positie als jobhunter van gemeente Amsterdam. Ik vind overigens de titel jobhunter, gezien de context waarbinnen ik werk, niet de juiste. Ik zou eerder mezelf als een ‘jobmakelaar en/of -matcher’ willen zien.
Niet te veel gepraat maar gewoon ervoor gaan!
Daarnaast heb ik in januari 2019 een reisorganisatie opgezet voor reizen naar Zuidoost Azië. Ik woon ruim 20 jaar met mijn Thaise vrouw en ben door haar geïnspireerd om deze reizen te gaan verzorgen.
Ik zeg vaak tegen mensen, indien zij de energie en de ambitie hebben om meer dan één ding tegelijk te doen dat ook te doen, want valt er iets weg, dan heb je altijd een plan B om op terug te vallen.
Mijn kwaliteiten zitten onder andere in het organiseren en regelen van zaken. Niet te veel gepraat maar gewoon ervoor gaan!
Daarnaast zit mijn kracht ook in het stellen van vragen en het maken van verbindingen. Wat het stellen van vragen betreft is mijn ervaring dat je meer informatie verzamelt, dan wanneer je snel een conclusie trekt en/of op basis van veronderstellingen of vooroordelen werkt.
Vragen stellen geeft aan dat je echt belangstelling in de ander hebt en het voorkomt dat je de verkeerde aannames doet. Het zorgt er ook voor dat je je kwetsbaar opstelt en daardoor zijn mensen meer geneigd te vertellen.
Het MNR
Om diversiteitsbeleid te prolongeren moet je in Nederland behoorlijk wat doorzettings- en incasseringsvermogen hebben en de juiste medestanders vinden. Binnen het Rijk is Sharda Kamaansing een persoon die aan de genoemde kwaliteiten voldoet, want zonder haar tomeloze inzet zou het platform voor het diversiteitsbeleid, het MNR, allang een stille dood zijn ondergaan.
Zonder voorvechters bloeden een aantal belangrijke zaken in Nederland gewoon dood, omdat de BELANGEN in Nederland vooral door en voor witte mannen worden bepaald en uitgevoerd.
Het MNR is hard nodig, want als de vraag gesteld zou worden hoeveel bi-culturele ambtenaren in schaal 13 en hoger zitten, dan zal je merken dat dit een beperkt aantal is.
Het doorstroombeleid m.b.t. culturele diversiteit van de Rijksoverheid gaat nog te stroperig en er zijn weinig vaandeldragers die daar wat aan willen doen. De doorstroom van vrouwen is echter binnen de overheid goed op gang gekomen. Volgens mij is er geen quota voor de Nederlandse (autochtone) vrouwen binnen de rijksoverheid nodig, want er zitten genoeg op sleutel- en/of staf-/directiefuncties.
In mijn loopbaan heb ik ontdekt dat deze doelgroep niet echt een voorvechter rol voor de bi-culturele medewerkers vervult. Waaruit dat blijkt? Op de HR afdelingen bij de overheid zitten vooral vrouwen en als zij iets zouden willen forceren en/of beïnvloeden inzake het diversiteitsbeleid, dan zitten zij op de positie die dat voor elkaar zouden moeten krijgen.
Het MNR, een prachtig initiatief
Het MNR is een prachtig initiatief en een startpunt om van hieruit te kijken hoe de belangen van de bi-culturele ambtenaren m.b.t. de doorstroom meer behartigd kunnen worden, maar dan moet de minister of de SG/DG dit ook als beleid formuleren en erop sturen.
Trainingen, workshops, lezingen binnen de organisatie mooi en waar, maar met welke doel worden die gegeven als de doorstroom stokt?
Soms word ik er blij van en soms ook niet..
Wie/Wat inspireert jou? Wie is jouw grote voorbeeld, waarom?
Mijn persoonlijke passie is het regelen van dingen voor mensen, waardoor zij weer verder in het leven kunnen. Daarnaast is het ondernemerschap iets wat mij drijft. Doordat ik resultaatgericht ben, kan ik direct zien wat mijn inspanningen opleveren. Soms word ik er blij van en soms ook niet.
In Nederland is Ruud Lubbers een persoon die mij heeft geïnspireerd, want door zijn bezuinigingsbeleid en de veranderende rol van HR in de jaren 80 ben ik mij gaan richten en ontwikkelen om een sociaal-zakelijke persoon te worden. De combinatie van de competenties die deze uitersten met zich mee heeft gebracht heeft mijn ontwikkeling en dus mijn houding en gedrag behoorlijk beïnvloed. Internationaal zijn Mandela en Martin Luther King leiders die ik volg. En de overige Amerikaanse leiders vind ik tien keer niets. Dat Nederland door de Marshallhulp Amerika loyaal blijft volgen, verbaast mij bijzonder. Tegelijkertijd zegt het iets over Nederland, het land waar ik woon, werk en dat mij ruimte heeft geboden mij te ontwikkelen zoals ik mij heb ontwikkeld.
Zuidoost Azië
Zuidoost Azië is een geweldig continent en er valt nog veel te ontdekken en wat mij het meest heeft geraakt zijn de effecten van de bombardementen van Amerika op Vietnam en de gevolgen die dit nog jarenlang heeft en nog steeds hebben op de gezondheid van de Vietnamezen.
Fulltime ondernemer
Wat doe je in je vrije tijd? Wat zijn jouw hobby’s?
Ik ben fulltime ondernemer. Tegelijkertijd probeer ik de balans te vinden en te houden tussen de waarden en normen van de Wij en de Ik-cultuur.
Door mijn betrokkenheid in wat ik doe en de verantwoordelijkheid die ik neem bij het effectueren van mijn ambities, heb ik een beperkt ziekteverzuim. Of het één met het ander te maken heeft weet ik niet, maar eigenlijk is het moraal: volg jouw ambitie en doe wat je leuk vindt.
Leef niet om te werken, maar werk om te leven
Over mijn loopbaan kan ik het volgende zeggen. Werken is goed, maar leef niet om te werken maar werk om te leven. Gezondheid is toch het belangrijkste in het leven. Een ander advies is bouw een netwerk op met mensen die willen delen en niet alleen willen nemen.
Tot slot
Nederland is een land dat kansen biedt, grijp die kansen en als het hier niet tot een bevredigende carrière leidt, zet deze kennis dan in voor de andere landen in de wereld of voor andere mensen in Nederland, die niet goed begrijpen hoe het hier werkt. Berust je niet in jouw lot en doe dingen waar je blij van wordt, zoals bijv. het maken reizen en als je die bij Asia Travel tours boekt via www.asiatraveltours.nl, dan word ik er ook blij van.
Goede voorbeelden van culturele diversiteit en ‘good principles’ toegepast in de praktijk