Actueel

Diversiteit in Bedrijf

We begonnen het nieuwe jaar met de mijlpaal van 250 Charterondertekenaars! Een mooi moment om terug te kijken op de successen en vooruit te blikken op wat komen gaat. Verder lees je in deze nieuwsbrief over welke nieuwe werkgevers het Charter Diversiteit tekenden, een onderzoek van KIS over diversiteit in het mkb en aankomende webinars. Onderaan de nieuwsbrief vind je een nieuwe best practice van een Charterondertekenaar. 

De 250 Charterondertekenaars vormen samen een vruchtbaar netwerk van koplopers dat elkaar en anderen motiveert en inspireert,” aldus Harry van de Kraats, voorzitter van de Raad van Advies van Diversiteit in Bedrijf. In dit artikel lees je meer over hoe het allemaal begon, de successen en toekomstplannen van Diversiteit in Bedrijf en het Charter Diversiteit. 

‘Zorg(en) voor migrantenouderen’

Programma Zorg(en) voor migrantenouderen 

Een tegen Eenzaamheid, 10 september 2020

MNR/VWS bijeenkomst ‘eenzaamheid onder migrantenouderen’

Vorige week namen circa 50 deelnemers deel aan de digitale bijeenkomst ‘eenzaamheid onder migrantenouderen’ georganiseerd door het Multicultureel Netwerk Rijk (MNR) en VWS. Prof. Dr. Tineke Fokkema, bijzonder hoogleraar Ageing, Families and Migration en onderzoeker bij het nationale demografische onderzoeksinstituut (NIDI) gaf een presentatie over haar onderzoek. Drs. Wimke Schuurmans-Oosterom, programmamanager Eén tegen eenzaamheid VWS gaf meer informatie over het programma. Daarna werd in subgroepen ervaringen gedeeld en dieper ingegaan op de thematiek. Onderstaand volgt een kort verslag van deze geslaagde dag.

Presentatie Tineke Fokkema
Uit de presentatie kwam naar voren dat Turkse en Marokkaanse Nederlanders van de eerste generatie het meest eenzaam zijn. De oorzaak is onder andere de minder gunstige economische status, slechtere gezondheid en minder regie op het leven. Vele ouderen hebben geen Nederlandse vrienden en gaan niet naar activiteiten waardoor er verveling ontstaat.

Presentatie Wimke Schuurmans-Oosterom
Inhoudelijk houdt het programma Eén tegen eenzaamheid zich onder meer bezig met signaleren en bespreken van eenzaamheid, met behulp van bijvoorbeeld een campagne, wijkanalyse, doorverwijzing en bezoek aan huis. Daarnaast is ‘aanpakken’ een tweede actielijn. Hier worden onder andere effectieve interventies, trainingen en richtlijnen voor professionals ingezet. Daarnaast leveren burgerinitiatieven, vrijwilligerswerk en vraag-aanbod platforms ook een bijdrage. Het ministerie van VWS heeft verschillende initiatieven zoals de week tegen eenzaamheid van 1-8 oktober “Kom erbij”, een toolkit, een publiekscampagne en adviseurs voor gemeenten. Meer informatie is te vinden op www.eentegeneenzaamheid.nl

Wimke ontvangt graag tips om migrantenouderen beter te bereiken. Je kunt haar mailen via: bestrijdeneenzaamheid@minvws.nl.

Subgroepen
Na de presentaties werd de groep opgesplitst in drie groepen.

Groep 1 ging in op hoe je eenzaamheid bespreekbaar kunt maken in verschillende culturen. Wanneer je in gesprek gaat, probeer dan niet het woord eenzaamheid te gebruiken. Bied een luisterend oor. Aansluiten bij gevoelens van de eenzame persoon en empathisch reageren is hierbij van belang. Echte aandacht is belangrijk om eenzaamheid tegen te gaan en dan met name door met elkaar in gesprek te gaan, het liefst zo vaak mogelijk.

Groep 2 besprak welke behoeften er cultuurspecifiek zijn om eenzaamheid te verminderen en voorkomen. De eenzaamheid onder Turkse ouderen is waarschijnlijk zo groot, omdat de eigen ouders vaak in Turkije wonen. Aanwezig zijn is niet zelfde als aandacht geven.
Om eenzaamheid tegen te gaan wordt geadviseerd om bewust contact maken als je mensen in de buurt ziet. Je kunt bijvoorbeeld een buddy-groep maken voor migranten, contact maken met buren, helpen met digitale vaardigheden bijvoorbeeld leren omgaan met smartphone. De gevoelens zijn anders en ook de manier waarop mensen het uiten. De aanpak tegen eenzaamheid vergt hierdoor maatwerk.

Groep 3 ging in op Corona en het effect op eenzaamheid. Er is veel afstand ontstaan door Corona. Zo mochten bijvoorbeeld kleinkinderen een lange tijd niet gezien worden. Mensen waren bang om naar buiten te gaan en moesten binnen blijven. Hun wereld wordt hierdoor heel klein. Ook door het reisverbod hebben mensen uit het buitenland elkaar lange tijd niet kunnen zien. Cultuur speelt een rol in hoe met de maatregelen wordt omgegaan. Er is verschil te zien tussen de Nederlandse cultuur en andere culturen. Bij andere culturen wordt makkelijker bij elkaar naar binnen gelopen.

Shantie’s tweede roman: ‘De kier’

Shantie Singh schreef naast haar baan als ambtenaar een tweede roman: De Kier, uitgebracht bij De Geus. De Kier is een geëngageerde roman en liefdesverhaal ineen. We volgen hierin de jonge ambtenaar Uma die in Rotterdam het verschil wil maken in de levens van kwetsbare vrouwen die onzichtbaar zijn voor de buitenwereld. Bij het realiseren van die ambitie stuit ze op tegenstand in de politiek. https://www.shantiesingh.com/shantie-schrijft/de-kier

In de spotlight: Ali Özyürek

Ik ben Ali Özyürek. In 1981 ben ik in het kader van gezinshereniging vanuit Turkije naar Nederland gekomen. Sindsdien woon ik in Arnhem, ben getrouwd, heb een zoon en een dochter, inmiddels opa van 4 schattige kleinkinderen.

Sinds 1983 werk ik in Arnhem, tot 2010 bij de rechtbank Arnhem. Vanaf 2010 werk ik bij het arrondissementsparket Oost-Nederland, een onder van het Openbaar Ministerie (OM).

Bij de rechtbank heb ik voornamelijk leidinggevende functies gehad. Bij het OM ben ik adviseur bedrijfsvoering. In deze functie hou ik mij bezig met onder andere auditing, kwalititeits- & procesmanagement.

Naast mijn reguliere functie ben ik ook lid van de Ondernemingsraad in de functie van voorzitter. Dit past heel goed bij mijn maatschappelijke betrokkenheid: niet vanaf de zijlijn roeptoeteren maar direct meedenken om het leven nog aangenamer te maken en iets te betekenen voor de collega’s en de organisatie.

In het verleden ben ik een periode raadslid geweest in de gemeenteraad van Arnhem. Al vanaf mijn eerste werkdag bij het Rijk zag ik dat er veel werd en wordt gesproken over de rijksambtenaren met een andere achtergrond, soms positief dan weer negatief en soms ook discriminerend. Ik vind het belangrijk om persoonlijk hier iets van te vinden en daar ook iets te zeggen maar beter is het om dit georganiseerd te doen.

Jaren geleden las ik een artikel over het MNR. De doelstellingen van het MNR spraken mij direct aan en werd direct lid. Sindsdien bezoek ik regelmatig de bijeenkomsten die door het MNR worden georganiseerd. In dit verband wil ik alle collega’s van het MNR bedanken die zich belangeloos inzetten voor een inclusief Nederland.

Ruud Lubbers was en is voor mij een voorbeeldige staatsman: gewoon normaal blijven onder alle omstandigheden. Hij was ook grote voorstander van een multiculturele samenleving.

Het boek van de Duitse schrijver Günter Wallraff “Ik (Ali)” kan ik iedereen aanraden omdat het de uitbuiting van gastarbeiders op een bijzonder goede manier in beeld brengt. Na zoveel jaren is de inhoud helaas nog steeds actueel.

Vrije tijd

In mijn vrije tijd besteed veel aandacht aan het gezin, vooral de kleinkinderen!

Voornemens

Over 3 jaren ben ik onafgebroken 40 jaar bij het Rijk in dienst. Aan het begin van mijn loopbaan kon je na 40 jaar met pensioen. Toen had ik mij voorgenomen om er na 40 jaar gebruik van te maken en dat ga ik ook doen om nog meer van het leven te genieten.

Tot Slot

Wil je door de ander geaccepteerd worden, dan moet jij eerst zelf de ander accepteren zoals zij/hij is.